Słownik terminów rynkowych i inwestycyjnych

Łączna wielkość ekspozycji, jaką posiada bank z klientem dla kontraktów spot oraz kontraktów forward.

Opcja, która może zostać wykorzystana w dowolnym dniu roboczym w okresie ważności opcji.

Oznacza umocnienie się waluty nie na skutek oficjalnych działań, a na skutek popytu na rynku.

Rodzaj transakcji polegający na jednoczesnym kupnie i sprzedaży tego samego instrumentu na dwóch różnych rynkach w celu uzyskania zysku wynikającego z różnicy między stawkami na tych rynkach.

Jest to najniższa cena, po której kupujący może dokonać zakupu.

W kontekście wymiany walut oznacza prawo do otrzymania od kontrahenta pewnej ilości waluty z tytułu aktywów bilansowych (np. pożyczki) lub w określonym dniu w przyszłości z tytułu niedopasowanych transakcji forward lub spot.

Gdy cena forward jest równa cenie spot.

Opcja, której cena wykonania/realizacji jest równa lub niemal równa obecnej cenie rynkowej instrumentu bazowego.

Kontrakt, którego cena realizacji określana jest na podstawie różnicy pomiędzy ceną wykonania a przeciętnym kursem bieżącym w okresie trwania kontraktu. Czasem nazywana jest „opcją azjatycką”.

Banknoty to pieniądze papierowe emitowane przez bank centralny lub bank emisyjny i stanowiące oficjalny środek płatniczy, lecz niebrane pod uwagę jako przedmiot transakcji FX. W pewnych krajach mogą jednak być wymienione na potrzeby handlu FX. Banknoty są zazwyczaj wyceniane powyżej bieżącego kursu waluty.

Stopa, według której bank centralny może pożyczyć pieniądze bankom krajowym.

Bank centralny Wielkiej Brytanii.

Grupa opcji uwarunkowanych, w przypadku których wzór wypłat i okres ważności zależą nie tylko od końcowej ceny waluty bazowej, lecz również od tego, czy kurs waluty bazowej przekroczy ustalony wcześniej limit w okresie ważności opcji.

Waluta, w której podawane są rezultaty operacji banku lub instytucji.

Termin używany w Wielkiej Brytanii na określenie kursu wykorzystywanego do obliczenia stóp procentowych oferowanych kredytobiorcom. Najlepsi kredytobiorcy płacą kwotę niewiele większą od bazowej.

Proces, w którym baza dąży do zera wraz ze zbliżaniem się końca okresu ważności kontraktu.

Jeden procent z jednego procentu.

Cena wyrażona jako dochód po terminie zapadalności lub roczna stopa zwrotu.

Różnica pomiędzy ceną przy transakcjach natychmiastowych a ceną transakcji futures.

Grupa walut używanych do zarządzania kursami walutowymi. Czasem nazywany również jednostką rozrachunkową.

Rynek, na którym ceny zdecydowanie spadają na skutek powszechnego pesymizmu (przeciwieństwo rynku byka).

Osoba posiadająca przekonanie, że ceny spadną.

Cena sprzedaży to najwyższa cena, którą oferuje sprzedający za daną walutę/towar w danym momencie. Różnica pomiędzy ceną sprzedaży a ceną kupna to spread. Razem, obie ceny stanowią kwotowanie. Różnica pomiędzy tymi cenami to spread. Spread pomiędzy ceną sprzedaży i kupna wyrażany jest jako procentowy koszt wymiany walut.

Rodzaj opcji, w której wypłata stanowi określoną wysokość rekompensaty, jeśli opcja utraci ważność in the money, lub nie jest wypłacane w przypadku utraty ważności out of the money.

Wzór wyceniania opcji opracowany przez Fishera Blacka i Myrona Scholesa dla opcji na papiery wartościowe, a następnie dopasowany przez Blacka do opcji dla transakcji futures. Jest często stosowany na rynkach wymiany walut.

Cena instrumentu finansowego, przy której kupujący opcję odzyskuje premię, co oznacza, że ani nie zyskuje, ani nie traci. W przypadku opcji call próg rentowności to cena wykonania plus premia.

Na rynku opcji oznacza wycofanie wymiany lub powrót do początkowej pozycji kupującego.

Przedstawiciel, który wykonuje zlecenia kupna lub sprzedaży walut i powiązanych instrumentów za prowizję lub na podstawie spreadu. Brokerzy są przedstawicielami pracującymi za prowizję, a nie na własny rachunek. Na rynku wymiany walut brokerzy zazwyczaj pełnią rolę pośredników między bankami, kupującymi i sprzedającymi w zamian za prowizję wypłacaną przez inicjatora transakcji lub obie strony. Istnieje czterech lub pięciu głównych globalnych brokerów działających za pośrednictwem podmiotów zależnych, podmiotów stowarzyszonych i partnerów w wielu krajach.

Rynek charakteryzujący się wzrastającymi cenami.

Osoba posiadająca przekonanie, że ceny wzrosną.

Nazwa obligacji emitowanych w funtach szterlingach na terenie Wielkiej Brytanii przez zagraniczne instytucje.

(1) Spread motyla dla transakcji futures to handel typu spread polegający na jednoczesnym prowadzeniu kilku transakcji futures o różnych miesiącach wykonania przy jednej wartości różnicy. Na całość inwestycji składają się dwie transakcje futures typu spread z trzema lub czterema miesiącami wykonania przy jednej wartości różnicy.
(2) Opcyjny spread motyla to połączenie strategii niedźwiedzia i byka, w których dokonuje się jednoczesnego obrotu opcjami o różnych miesiącach i cenach wykonania przy jednej wartości różnicy. Na całość inwestycji składają się dwie transakcje na opcjach typu spread z trzema lub czterema miesiącami wykonania przy jednej wartości różnicy.

Chicago Board Options Exchange, giełda opcji z siedzibą w Chicago.

Chicago Board of Trade, giełda futures i opcji z siedzibą w Chicago.

Commodity Futures Trading Commission (Komisja ds Transakcji Towarowych Futures), amerykańska federalna agencja regulacyjna dla transakcji futures prowadzonych na rynkach towarowych, w tym finansowych futures.

Chicago Mercantile Exchange, amerykańska giełda towarowa z siedzibą w Chicago.

Umowa dotycząca transakcji futures, zgodnie z którą różnice w rozliczeniach wyrównywane są w formie płatności gotówkowych, a nie fizycznych dóbr czy papierów wartościowych.

Consumer Price Index, wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych. Miesięczna miara zmian cen w określonym koszyku dóbr konsumpcyjnych, w tym żywności, odzieży i transportu. Sposób klasyfikowania czynszu i hipoteki różni się w zależności od kraju.

Termin używany na rynku wymiany walut do określania kursu wymiany funta brytyjskiego do dolara amerykańskiego.

Oznacza prawo, ale nie obowiązek kupna akcji, udziałów lub opcji futures po określonej cenie.

Opcja dająca posiadaczowi prawo do zakupu instrumentu bazowego po określonej cenie w ustalonym okresie.

Bank centralny prowadzi obsługę finansową i rachunki rządu oraz obsługuje banki komercyjne. Wdraża politykę monetarną rządu m.in. poprzez zmianę stóp procentowych.

Kurs wymiany w stosunku do ECU przyjęty dla każdej waluty należącej do EMS. Waluty mają ograniczoną możliwość odchyłów od kursu centralnego według odpowiedniego pasma kursowego.

Commodity Exchange of New York, Nowojorska giełda towarowa.

Wynagrodzenie dla brokera pobierane od klientów za działanie w ich imieniu.

Opcja na opcję o ustalonym terminie i cenie.

Termin pokrycia zobowiązań w celu wypełnienia warunków kontraktu. W przypadku opcji – ostatni dzień, w którym posiadacz opcji może skorzystać z prawa do zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego lub waluty.

Miesiąc, w którym przypada termin zapadalności kontraktu futures lub możliwość jego rozliczenia, jeżeli nie został wcześniej zlikwidowany lub zamieniony.

Roczna wysokość oprocentowania obligacji.

(1) W przypadku akcji na okaziciela odejmowana część należna rzeczywistemu beneficjentowi. Certyfikat podlegający wymianie na dywidendy.
(2) Oznacza stopę procentową papierów wartościowych o stałym oprocentowaniu.

Umowa wymiany walutowej, której przedmiotem są dwie waluty, z których żadna nie jest bazowa

Kurs wymiany dwóch walut, zazwyczaj złożony z dwóch osobnych kursów dwóch walut, ponieważ większość walut wyceniana jest względem dolara.

Grupa walut o różnych wagach przypisanych na podstawie kursu względem walut tworzących dany koszyk (np. ECU lub SRD). Niekiedy kursy walut ustalane są na podstawie koszyka, często jest to koszyk ważony handlem.

Transakcja Day Trading to transakcja wymiany walut, która odnawia się automatycznie każdej nocy o godzinie 22:00 (czasu GMT), rozpoczynając od dnia realizacji transakcji do dnia jej zakończenia. Transakcja kończy się w przypadku jednego z poniższych zdarzeń:

1. Zakończenie zainicjowane przez klienta.
2. Kurs Day Trading osiągnął określony przez klienta poziom Stop Loss lub Take Profit.
3. Data zakończenia transakcji.

Dopóki pozycja pozostaje otwarta, codziennie o 22:00 (GMT) pobierana jest opłata za odnowienie.

Osoba lub firma działająca na własny rachunek, niebędąca agentem, skupująca lub sprzedająca zabezpieczenia. Działają na własny rachunek i własne ryzyko, w przeciwieństwie do brokerów, którzy zawierają transakcje w imieniu swoich klientów.

Współczynnik odzwierciedlający zmianę ceny aktywów bazowych względem zmiany ceny pochodnej. Określana również jako „współczynnik zabezpieczenia”.

Papier wartościowy, którego wartość zależy od lub jest obliczana na podstawie zmian cen jednego lub kilku aktywów bazowych. Sam instrument pochodny stanowi kontrakt pomiędzy dwoma lub większą liczbą stron. Na jego wartość mają wpływ wahania cen aktywów bazowych. Do najpowszechniejszych aktywów bazowych należą akcje, obligacje, towary, waluty, stopy procentowe oraz indeksy giełdowe. Większość instrumentów pochodnych charakteryzuje wysoka dźwignia.

Spadek wartości poniżej bieżącej. Na przykład dyskonto forward.

Europejski Bank Centralny

Dane ukazujące obecny wzrost gospodarczy i tendencje takie jak sprzedaż detaliczna i zatrudnienie.

Próba podsumowania skutków, jakie dla krajowego bilansu handlowego miała zmiana waluty krajowej w stosunku do innych walut.

Potencjalne straty, jakie mogą być skutkiem niekorzystnych zmian kursów wymiany.

Cena, po jakiej możliwe jest wykonanie opcji.

Termin używany na rynku forex do określania mniej popularnych walut. Waluty egzotyczne są trudne do upłynnienia, cechują się brakiem głębokości rynku oraz niski wolumenem transakcji. Handel walutami egzotycznymi może być kosztowny z powodu dużego spreadu. Przykłady: tajski baht, meksykańskie peso.

(1) Opcje – termin, po upływie którego wykonanie opcji nie jest możliwe.
(2) Obligacje – termin, w którym przypada termin zapadalności obligacji.

Miesiąc, w którym wygasa opcja.

Ostateczny termin, w którym możliwy jest zakup lub sprzedaż opcji.

Federal Open Market Committee, Federalny Komitet Otwartego Rynku, organizacja ustalająca cele podaży pieniądza w USA, które wdrażane są przez stopy procentowe Funduszu Fed.

Wymiana walut.

Gwałtowne ruchy na rynku spowodowane dużym zainteresowaniem nabywców lub sprzedawców. W takich warunkach standardowe ceny mogą być pominięte, a kwotowanie ofert może odbywać się zbyt szybko, by mogły być w pełni odnotowane

Salda gotówkowe złożone przez banki w lokalnym Banku Systemu Rezerwy Federalnej. Standardową transakcją na tych funduszach jest międzybankowa sprzedaż depozytów należących do funduszy Fed na jeden dzień roboczy. Transakcje proste mają miejsce w przypadku niezabezpieczonych transakcji overnight.

System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych. Członkostwo w Federalnej Agencji Gwarantowania Depozytów jest obowiązkowe dla członków Fed.

Wykorzystanie podatków jako narzędzia wdrażania polityki monetarnej.

Oficjalny kurs ustalony przez organy polityki pieniężnej. W praktyce możliwa jest fluktuacja sztywnych kursów walutowych w ramach pasma, prowadząca do interwencji banku centralnego.

Kurs wymiany, w którym wartość jest determinowana przez siły rynkowe decydujące o popycie i podaży waluty.

(1) Umowa z kontrahentem polegająca na ustaleniu dolnego limitu stopy procentowej dla kupującego floor na określony czas.
(2) (Parkiet) – termin określający obszar zawierania transakcji wymiany handlowej (por. komputerowy system handlowy), na rynku towarów i futures określany jako „pit”.

Nabywanie lub sprzedaż waluty w stosunku do nabycia/sprzedaży innej waluty.

Nabywanie lub sprzedaż waluty w stosunku do nabycia/sprzedaży innej waluty. Maksymalny czas na zawarcie transakcji jest określany w chwili otwarcia transakcji. Transakcję można zamknąć w dowolnym momencie przed terminem i godziną jej wygaśnięcia. Ze względów technicznych transakcji nie można zamknąć w ciągu pierwszych 3 minut.

Skrót od „foreign exchange” – wymiana walutowa.

Czasami używany zamiennie z pojęciem "transakcji forward” lub „future”. Termin określa umowę mającą takie same skutki jak transakcja forward pomiędzy bankiem a klientem.

Transakcja, w której data waluty jest późniejsza niż data waluty spot.

Różnica stóp procentowych między dwoma walutami wyrażona w punktach wymiany waluty. Punkty forward są dodawane lub odejmowane od bieżącego kursu wymiany w celu obliczenia ceny forward lub outright, w zależności od tego, czy waluta podlega premiowaniu, czy dyskontowaniu forward.

Kurs, po którym w aktualnym dniu zawierania jest transakcja wymiany waluty z przyszłą datą realizacji określaną z chwilą przystąpienia do umowy. Decyzja o odjęciu lub dodaniu punktów zależy od różnicy między stawkami depozytowymi dla obu walut będących przedmiotem transakcji. Waluta bazowa z wyższą stopą procentową jest walutą dyskontowaną względem waluty z niższą stopą procentową na rynku forward. Dlatego punkty forward odejmowane są od bieżącego kursu. W podobny sposób waluta bazowa z niższą stopą procentową jest walutą premiowaną, w związku z czym punkty forward są dodawane do bieżącego kursu w celu uzyskania kursu rozliczenia.

Pipsy frakcyjne są nową funkcją, która umożliwia inwestorom dokładniejszy podgląd ruchów cen i podejmowanie trafniejszych decyzji inwestycyjnych. Pips frakcyjny jest jedną dziesiątą pipsa, a dodanie tej funkcji do konta użytkownika umożliwia korzystanie z mniejszych przyrostów cenowych i ruchów na rynku.

Analiza wykorzystująca czynniki ekonomiczne i polityczne.

Czynniki makroekonomiczne uznane za tworzące podstawę wartości realnej waluty, takie jak inflacja, wzrost, bilans handlowy, deficyt rządowy i stopy procentowe.

Kontrakt wymiany wymagający dostarczenia określonej ilości i poziomu towarów, waluty lub instrumentów finansowych w ustalonym miesiącu w przyszłości, jeżeli likwidacja kontraktu nie nastąpi przed terminem zapadalności.

Całkowita wartość produkcji krajowej, przychodów i wydatków w obrębie danego kraju.

Produkt krajowy brutto plus miara wartości dóbr i usług wytworzonych przez obywateli określonego państwa poza jego granicami.

Model w tendencjach cen, uważany za wskaźnik odmiany tendencji cenowej. Cena rośnie od jakiegoś czasu, aż osiąga szczyt na „lewym ramieniu”, a potem spada z powodu realizacji zysków. Następnie znów rośnie aż osiągnie „głowę” i wtedy znów realizacja zysków powoduje spadek cen aż do „ramienia”. Kolejny niewielki wzrost lub stabilizacja wskazują, że zbliża się duży spadek. Gdy cena osiągnie poziom „szyi”, należy sprzedawać.

Zakup lub sprzedaż opcji lub kontraktów futures w zastępstwie transakcji, która ma zostać zawarta w późniejszym terminie. Zazwyczaj dotyczy przeciwstawnych pozycji na rynku kasowym, futures lub opcji.

Transakcja, której głównym celem jest ochrona aktywów lub pasywów przed skutkami wahań kursów walut raczej niż odnotowanie z nich zysku.

Bardzo wysoka i utrzymująca się inflacja. Według jednej z definicji hiperinflacja występuje, gdy poziom inflacji przekracza 50%, a następnie spada poniżej tego poziomu i utrzymuje się na nim przez 12 miesięcy.

Międzynarodowy Fundusz Walutowy, założony w 1946 r., by zapewnić płynność środków między państwami na krótszy lub dłuższy okres i promować liberalizację kursów wymiany. MFW wspiera kraje, które mają kłopoty z bilansem płatności i zaciągniętymi kredytami.

Opcja typu call jest w sytuacji in-the-money, gdy wartość aktywów bazowych przewyższa cenę realizacji/wykonania. Opcja typu put jest w sytuacji in-the-money, gdy wartość aktywów bazowych jest niższa niż cena realizacji/wykonania.

Stały wzrost w poziomie cen w połączeniu ze spadkiem mocy nabywczej. Czasem określa się to zjawisko nadmiernym ruchem w poziomie cen.

Depozyt wymagany przez brokera przed rozpoczęciem handlowania/zawierania transakcji w celu zabezpieczenia na wypadek niedotrzymania zobowiązań przez stronę transakcji.

Potencjalne straty wynikające ze zmian stóp procentowych.

Działanie podjęte przez bank centralny w celu wpłynięcia na wartość jego waluty.

Pozycje otwarte realizowane przez dealera w danym dniu. Przy zamknięciu pozycje te zazwyczaj są kwadratowe.

Potocznie o dolarze nowozelandzkim.

London International Financial Futures Exchange, londyńska międzynarodowa giełda transakcji terminowych.

Dane statystyczne, które w ogólnym przekonaniu pozwalają przewidzieć zmiany we wzroście gospodarczym oraz ogólnej działalności biznesowej, np. wielkość zamówień składanych przez zakłady produkcyjne.

W kontekście wymiany walut oznaczają obowiązek zapewnienia kontrahentowi pewnej ilości waluty z tytułu pozycji bilansowych w określonym dniu lub z tytułu transakcji forward lub spot bez określonego terminu zapadalności.

Zob. zlecenie oczekujące.

Każda transakcja wyrównująca bądź zamykająca pierwotnie stworzoną pozycję.

Zdolność rynku do przyjęcia dużych transakcji bez większego wpływu na stopy procentowe.

Pozycja rynkowa oznaczająca zakup przez klienta waluty, która wcześniej do niego nie należała. Np. długa pozycja na dolary.

Potocznie o dolarze kanadyjskim.

Japońskie Ministerstwo Przemysłu i Handlu Międzynarodowego.

Rynki finansowe (Money Markets)

Waluty, na których najczęściej prowadzone są transakcje z udziałem innych walut.

Waluty główne:
Funt brytyjski (GBP)
Dolar amerykański (USD)
Jen japoński (JPY)
Frank szwajcarski (CHF)
Euro (EUR)

Dealerzy lub firmy „organizuje” rynek, gdy zajmują się kwotowaniem cen zakupu i sprzedaży, po których chcą prowadzić transakcje.

Wezwanie do uzupełnienia środków na pokrycie pozycji.

Zabezpieczenie, które posiadacz pozycji w postaci papierów wartościowych, opcji, kontraktów Forex lub futures musi złożyć, aby pokryć ryzyko kredytowe kontrahenta. Inne definicje DEPOZYTU ZABEZPIECZAJĄCEGO obowiązujące w innych dziedzinach:
(1) Różnica między stawkami zakupu i sprzedaży, używana również do odzwierciedlenia dyskonta lub premii między spot a forward.
(2) W przypadku opcji suma wymagana jako zabezpieczenie od wystawcy opcji.
(3) W przypadku transakcji futures depozyt składany w domu clearingowym po założeniu konta umożliwiającego zawieranie transakcji futures.
(4) Rezerwa procentowa wymagana przez amerykański Bank Rezerwy Federalnej w celu zawarcia pierwszej transakcji kredytowej.

Wartość rynkowa pozycji na rynku Forex w dowolnym momencie to ilość waluty krajowej, jaką można zakupić po aktualnej cenie rynkowej w zamian za ilość waluty obcej w ramach kontraktu Forex.

Data zakończenia transakcji ustalana w momencie przystąpienia do niej.

Otwarty fundusz inwestycyjny. Pojęcie równoznaczne z funduszem powierniczym.

Instrument finansowy stanowiący bardziej obietnicę niż zlecenie płatności lub certyfikat zadłużenia.

Kurs, po którym dealer jest skłonny sprzedać walutę bazową.

Operacje banku centralnego prowadzone na rynkach w celu wywarcia wpływu na kursy wymiany i stopy procentowe.

Jakakolwiek transakcja, która nie została uregulowana przez dokonanie płatności lub przez transakcję odwrotną o tej samej wielkości i tej samej dacie rozliczenia. Inne określenia to pozycja wysokiego ryzyka lub pozycja o wysokiej stopie zwrotu.

Wszystkie opcje tego samego typu, kupna lub sprzedaży, na ten sam instrument bazowy.

Kontrakt dający prawo, lecz nienarzucający obowiązku kupna (call) lub sprzedaży (put) określonej ilości instrumentu po określonym kursie i w określonym wcześniej czasie.

Opcja sprzedaży (put) jest out-of-the-money, kiedy cena realizacji/wykonania jest poniżej ceny instrumentu bazowego. Opcja kupna (call) jest out-of-the-money, kiedy cena realizacji/wykonania jest powyżej ceny instrumentu bazowego.

Kurs forward umowy wymiany walutowej oparty na cenie spot oraz dyskoncie/premii forward.

Rynek prowadzony bezpośrednio pomiędzy dealerami i zleceniodawcami poprzez telefoniczne i internetowe sieci. Nie występuje tu fizycznie tzw. parkiet, brak jest regulacji.

Wskaźnik cen dóbr produkcyjnych. Zob. indeks cen hurtowych.

(1) Wartość nominalna papieru wartościowego lub instrumentu.
(2) Oficjalna wartość waluty.

Zlecenie transakcji „Day trading” po kursie określonym przez klienta, jeżeli i w momencie, w którym kurs ten osiągnie wskazaną wartość w czasie rzeczywistym. W chwili dokonywania rezerwacji zlecenie oczekujące ma przewagę nad bieżącym. Zlecenie rezerwacji obowiązuje przez okres wskazany przez klienta, a niezbędne zabezpieczenia sprawiają, że stanowi ono korzystną podstawę do zawarcia transakcji „Day trading” zgodnie z ustalonymi warunkami w momencie, w którym jest aktywowane. Określane także jako zlecenie „limit”.

Zob. punkt. (0,0001 jednostki).

(1) Setna część procenta, zwykle 1/10 000 dowolnego kursu spot. Ruch kursów walutowych zazwyczaj podawany jest w punktach.
(2) Jeden procent stopy procentowej, np. od 8-9%.
(3) Minimalny stopień wahania lub najmniejszy przyrost ceny.

Wymagane zobowiązania netto w danej walucie. Pozycja może być płaska (flat) lub kwadratowa (square, brak ekspozycji), długa (więcej waluty kupionej niż sprzedanej) lub krótka (więcej waluty sprzedanej niż kupionej).

(1) Kwota, o jaką kurs forward przekracza kurs spot.
(2) Kwota, o jaką cena rynkowa obligacji przekracza jej wartość nominalną.
(3) Opcje, cena, jaką kupujący put lub call musi zapłacić sprzedającemu put lub call za kontrakt na opcje.
(4) Depozyt zabezpieczający przekraczający normalny poziom cen.

Model ustalania kursu walutowego, w którym ceny tego samego dobra w dwóch krajach powinny być sobie równe po dostosowaniu zmian cen do zmiany kursu walutowego. Określany także jako prawo jednej ceny.

Zależność równowagi między premiami opcji kupna i sprzedaży o tym samym terminie wykonania i ważności.

Opcja put oznacza prawo, ale nie obowiązek sprzedaży waluty, instrumentów lub transakcji futures po cenie realizacji opcji w określonym wcześniej czasie.

Cena wskaźnikowa. Cena kwotowana dla celów informacyjnych, nie handlowych.

Różnica pomiędzy najwyższą i najniższą ceną zanotowaną w danej sesji tradingowej.

Cena jednej waluty lub aktywów w stosunku do drugiej. Termin ma takie samo znaczenie jak „parytet”.

Spadek aktywności gospodarczej. Zazwyczaj odnosi się do okresu dwóch kolejnych kwartałów z rzeczywistym spadkiem PNB.

Poziom cen, przy którym oczekiwana jest sprzedaż.

Miara miesięcznej zmiany średniego poziomu cen detalicznych, zazwyczaj dla określonych grup dóbr.

Identyfikacja i akceptacja wyrównywania ryzyka zagrażającego zyskowności lub istnieniu organizacji. W odniesieniu do wymiany walutowej należy przeanalizować rynek, suwerenność, kraj, transfer, dostawę, kredyt i ryzyko kontrahenta.

Prowadzenie transakcji na każdym rynku niesie ze sobą ryzyko. Oznacza ono możliwą zmienność zysków oraz prawdopodobieństwo, że rzeczywisty zysk nie będzie zgodny z oczekiwaniami. Ryzyko związane z zawieraniem transakcji dotyczy: rynku, wymiany, stóp procentowych, krzywej dochodowości, zmienności, płynności, przymusowej sprzedaży, kontrahenta, kredytu oraz kraju.

Zastąpienie opcji krótkoterminowej opcją długoterminową na ten sam instrument bazowy i po tej samej cenie realizacji/wykonania.

Przesunięcie momentu uregulowania transakcji do kolejnej daty rozliczenia, np. na następny dzień, na podstawie różnicy oprocentowania danej pary walut. W przypadku niektórych instrumentów mogą być naliczane opłaty.

Kurs, po którym bank jest gotów sprzedać obcą walutę.

Pozycja rynkowa oznaczająca sprzedaż przez klienta waluty lub aktywów, które już do niego nie należą. Zazwyczaj wyrażana w odniesieniu do waluty bazowej.

Więcej potencjalnych nabywców i sprzedawców, co sprawia, że istnieje duże ryzyko gwałtownych spadków cen.

Swap w czasie overnight od daty spot do następnego dnia handlowego.

Cena, po której dokonuje się aktualnie transakcji na rynku transakcji natychmiastowych.

(1) Najpowszechniejsza forma transakcji walutowych.
(2) Spot odnosi się do kupna i sprzedaży waluty, która wymaga rozliczenia w ciągu dwóch dni handlowych.

(1) Różnica pomiędzy ceną zakupu a sprzedaży waluty.
(2) Różnica między cenami dwóch powiązanych kontraktów futures.
(3) W przypadku opcji – transakcje obejmujące dwie lub więcej serii opcji na tę samą walutę bazową.

Aktywny rynek mogący absorbować duże sprzedaże lub zakupy waluty, bez większego wpływu na stopy procentowe.

Recesja lub niski wzrost powiązany z wysokim poziomem inflacji.

Amerykańska agencja zajmująca się ratingiem kondycji pożyczkobiorców. Firma zarządza także pewnymi wskaźnikami giełdowymi, tj. S&P 500.

Funt brytyjski.

Zlecenie dla brokera lub organizatora rynku, aby zamknąć pozycję po osiągnięciu przez nią określonej, niższej niż aktualna ceny rynkowej. Rolą narzędzia jest ograniczenie strat.

Termin używany w USA na określenie najniższej akceptowanej ceny aukcyjnej bonów skarbowych.

Jednoczesny zakup/sprzedaż opcji call i put na tę samą akcję, cenę realizacji/wykonania i termin ważności.

Zwana również ceną realizacji. Cena, po której właściciel opcji może zakupić lub sprzedaż instrument bazowy.

Połączenie dwóch opcji put i jednej opcji call.

Poziom bezrobocia odzwierciedlający niedopasowania w strukturze gospodarki danego kraju.

Poziom ceny, przy którym można spodziewać się zakupu waluty.

Zakup i sprzedaż określonej ilości waluty oraz jednoczesna sprzedaż i zakup takiej samej ilości innej waluty na dwa różne terminy. Swap może dotyczyć transakcji forward. Swap można porównać do pożyczki jednej waluty i udzielenie pożyczki w drugiej walucie na ten sam okres. Wszelkie stopy zwrotu lub koszty funduszy wyrażane są jako różnica cenowa między dwoma stronami transakcji.

Potocznie o franku szwajcarskim.

Zlecenie dla brokera lub organizatora rynku, aby zamknąć pozycję po osiągnięciu przez nią określonej, wyższej niż aktualna ceny rynkowej. Rolą narzędzia jest zapewnienie określonego poziomu zysku.

Bon skarbowy.

Tokyo International Financial Futures Exchange, tokijska międzynarodowa giełda transakcji terminowych.

Analiza cen odzwierciedlająca popyt i podaż waluty. Jej najpowszechniejsze instrumenty to formacje flagi, linie trendu ze szczytami, dnem, momentami zwyżkowania, formacjami chorągiewki, wzorami oraz lukami.

Współczynnik wrażliwości ceny opcji na zmianę terminu wygaśnięcia.

Rynek handlujący niewielkimi ilościami i w którym różnica między cenami kupna i sprzedaży jest duża, a płynność instrumentu jest niska.

Minimalna zmiana ceny, w górę lub w dół.

Potencjalna strata i zysk generowane przez bieżące transakcje wymiany walut.

Zakup lub sprzedaż papierów wartościowych na skutek wykonywania zlecenia.

W przypadku kontraktów wymiany jest to dzień wymiany przez dwie strony walut stanowiących przedmiot zakupu lub sprzedaży. W przypadku transakcji spot są to dwa kolejne dni robocze w kraju, w którym jest bank przeprowadzający kwotowanie określające datę walutowania spot.

Kurs wymiany jest zwykle uważany za niedoszacowany, jeśli jest poniżej swych parytetów zdolności nabywczej.

Standardowe rozliczenie w ciągu dwóch dni roboczych od daty zawarcia kontraktu. Transakcja „waluta dziś” jest przeprowadzana w tym samym dniu, w którym została zawarta. Czasami określana jako „transakcja kasowa”.

Prosta opcja walutowa, której parametry obejmują wyłącznie sposób realizacji oraz termin ważności i wykonania. Porównać z opcjami egzotycznymi, które mają dodatkowe parametry.

Dodatkowy depozyt wymagany, gdy ruchy cenowe spowodowały spadek funduszy poniżej uzgodnionej procentowej części wartości kontraktu.

Wyraża zmianę ceny opcji w przypadku zmiany stopnia implikowanej zmienności o jeden procent.

Miara ilości, o jaką cena aktywów ma się zmienić w danym okresie. Zazwyczaj obliczana za pomocą rocznego odchylenia standardowego dziennych zmian cen (historycznych). Możliwa do wywnioskowania na podstawie wyceny transakcji futures, implikowanej zmienności.

Bank składający się z członków MFW, którego celem jest pomoc w rozwoju państw członkowskich poprzez udzielanie kredytów tam, gdzie nie jest dostępny kapitał prywatny.

Graficzna prezentacja zmian dochodów z instrumentów zależnie od terminu zapadalności. System opracowany z myślą o rynku obligacji znajduje obecnie szerokie zastosowanie w wielu transakcjach terminowych. Krzywa rosnąca obrazuje niższe stopy procentowe przy wcześniejszych terminach zapadalności oraz wyższe stopy przy terminach późniejszych. Krzywa malejąca obrazuje wyższe stopy procentowe przy wcześniejszych terminach zapadalności.

Obligacje niezwiązane z płatnością odsetek. Obligacje takie oferowane są z dyskontem w stosunku do wartości wykupu.